Hollywood, 1949. Het leven van Frieda Belinfante staat stil. De heftige oorlogsjaren in Nederland, het land dat zij ontvluchtte in 1944, lijken ver weg. Ooit was ze een veelbelovend celliste en een van de eerste vrouwelijke dirigenten; nu is ze deel van een commercieel studio-orkest dat filmmuziek inspeelt. Van haar artistieke ambitie van vroeger lijkt weinig meer over. Maar dan verschijnt haar oude boezemvriend Willem Arondéus. Tot grote verbazing van Frieda, want Willem is in de oorlog geëxecuteerd door de nazi’s. Samen namen ze deel aan de aanslag op het Amsterdamse Bevolkingsregister in 1943, maar hebben daar vanwege hun geaardheid nooit de erkenning voor gekregen. Hoog tijd, zegt Willem, om de historie recht te zetten en hun verhaal te vertellen. De wereld moet zien “dat homoseksuelen niet per definitie zwakkelingen zijn”. Frieda stribbelt tegen: voor haar is het verleden een gesloten boek. Maar Willem wil dat de waarheid naar buiten komt, anders heeft zijn korte leven geen zin gehad. Willem neemt Frieda mee op een confronterende reis naar het verleden, waarbij hun vriendschap in een onverwacht nieuw licht komt te staan.